Jeugdkampioenschap

De laatste avond van het seizoen gierde de spanning door drie jongenslichaampjes. Want wat was het geval? Dit was het geval. Jan en Merlijn konden allebei nog kampioen worden. In de laatste ronde speelden zij 2 partijtjes tegen elkaar en wie ze allebei zou winnen, zou de kampioen zijn. Zouden ze allebei een partij winnen en zou Roel met 2 – 0 van Maarten winnen, dan zouden Jan, Merlijn en Roel gelijk eindigen. En wat dan? De jeugdleider glimlachte geheimzinnig, want op dat moment wist hij dat ook niet. “Eerst maar eens zien hoe het uitpakt, dan ik altijd nog nadenken”, is niet voor niets een van zijn lijfspreuken.














Shit! Daar gaat m’n winst.

Roel won zijn twee partijen van Maarten. De eerste partij tussen Jan en Merlijn eindigde in remise. Was Jan wat langer lid geweest, dan had hij geweten hoe je zo’n eindspel met Koning + Toren tegen een Koning-alleen moet winnen. Nu liet hij steeds, twee zetten van mat, de Koning ontsnappen. Het laatste potje kwam er dus op aan. Wie zou dat winnen? De kansen wisselden per zet. Uiteindelijk verdween het meeste materiaal van het bord en wat er overbleef was te weinig om te winnen. Weer remise dus. En omdat twee keer remise hetzelfde aantal punten oplevert als een keer winnen en een keer verliezen, hadden we dus aan het eind van de avond drie kampioenen: Jan, Merlijn en Roel. Daar had de jeugleider niet op gerekend. De beker die hij bij zich had verdween in de verpakking en in plaats daarvan kreeg iedereen een Magnum. Op de eerste maandag in september krijgen Jan, Merlijn een Roel ieder een beker(tje). Ze hebben er hard genoeg hun best voor gedaan.

De drie kampioenen op een rij.

Van links naar rechts: Merlijn, Roel en Jan.